Bittere maandag in Volendam
In de uitwedstrijd bij Volendam kreeg FC Dordrecht een bittere pil te slikken. Het pittoreske vissersdorp had een koude douche in petto waaronder de ploeg een pittige oorwassing kreeg: 6-1.
Een uitslag die op basis van het veldspel geflatteerd te noemen was, maar die veel vertelde over het verschil in efficiëntie en vernuft deze avond. Dordt opende namelijk gemotiveerd, creatief en aanvallend en kreeg na twee minuten de eerste kans. Iliass Haddad kopte vrij bij de tweede paal echter ruim over.
In die verrassende openingsfase leek Dordrecht het oude spel in een nieuwe samenstelling te hebben hervonden. Met Haddad als verse controleur op het middenveld en de nieuwe aanvallers Romario Kortzorg en Fouad Idabdelhay in de frontlinie als secondanten van Veldwijk tikte het er vrolijk op los.
Tot de achtste minuut. Knullig balverlies achterin zette Volendam zomaar ineens vrij voor de goal. Kramer schoot fortuinlijk tussen de benen van Ramon Lujano Benavides tegen het net: 1-0. Even leek die tegenvaller nog een incident, maar toen ook Amevor de bal aan zijn tegenstander schonk, betekende de vrije doordocht ook gelijk de 2-0.
Binnen het kwartier was dat een gevoelige tik. In die fase moest Dordt dan ook op zoek naar rust en balans, maar voor het met vernieuwde kracht naar voren kon gaan, lag doelpunt nummer drie achter Lujano. “We hadden vandaag vijf jongens van twee meter in het veld staan, maar toch kon die corner door Volendam voor het doel gekopt worden”, sprak Virgil Breetveld na afloop over dat moment. Gerry Koning kon vervolgens vanaf een paar meter simpel binnentikken.
3-0 na een kwart wedstrijd is normaal een gelopen koers, maar Dordt gaf niet op. De mentale weerbaarheid zit nog altijd in de ploeg en de boel werd – met de meer aanvallend ingestelde Alisic in plaats van Haddad – naar voren gedirigeerd. Alleen was het met de nieuwelingen binnen het elftal op momenten nog zoeken naar de juiste aansluiting waardoor er ook geen echte vuist gemaakt kon worden. Bovendien toonden de Schapekoppen zich niet koelbloedig genoeg met de – spaarzame – mogelijkheden die het verkreeg.
In de kleedkamer werd tijdens de rust orde op zaken gesteld en de gelederen gesloten. Gelijk aan de eerste helft ging Dordt op het veld gelijk weer van acquit. Niet voor het eerst was het uit schier geslagen positie teruggekomen en ook nu leek er nog van alles mogelijk.
Zeker toen Fouad Idabdelhay na twee minuten de 1-3 op het scorebord schoot. Na een soepele aanval vond Romario Kortzorg nog de vuisten van keeper Stevens, de rebound was een binnentikker voor de attent meegelopen Idabdelhay.
De ploeg geloofde er weer in, maar Volendam legde de wedstrijd letterlijk en figuurlijk plat met een plotseling ingetreden ‘vallende ziekte’. Drie pseudoblessures op rij haalden de vaart uit het spel en de angel uit de Dordtse geestdrift. Goed uitgevoerde slimmigheidjes die de groen-witten nog ontberen.
Slimmigheid die in de 71e minuut ook bij Lima en aansluitend Benavides ontbrak toen beiden de bal achtereenvolgens tegen Marengo aanschoten waarna de Volendammer eenvoudig kon scoren (4-1). Vijf minuten later kon Tuyp een corner achter de onfortuinlijk spelende Dordtse keeper koppen (5-1) en kort voor tijd werd Benavides voor de zesde keer verslagen door een afstandschot van Mühren (6-1). Het geloof dat er in Volendam iets te halen zou zijn, was toen logischerwijs al verdwenen bij de gasten.
Het zit even niet mee met Dordrecht. De ploeg beschikt over voldoende potentie, maar zit nu in een lastige fase. “We moeten nu gewoon rustig blijven”, zei technisch manager Marco Boogers na afloop. “Het geloof in eigen kunnen is er nog steeds en met zoveel aanwezig talent moet het ook goed gaan komen. Ik hoop dat het publiek ons vrijdag tegen Cambuur wil steunen, want dat heeft de ploeg nu nodig”.
Scoreverloop: 1-0 Kramer (8), 2-0 Fafiani (16), 3-0 Koning (24), 3-1 Idabdelhay (47), 4-1 Marengo (71), 5-1 Tuyp (76), 6-1 Mühren.
Opstelling FC Dordrecht: Lujano Benavides; Gielisse, Lima, Amevor (76. Kalisse), Fortes; Rijsdijk, Post, Haddad (39. Alisic); Kortzorg, Veldwijk, Idabdelhay.
Foto’s: Erwin Spek
