Schapekop

Ik heb niet veel met de Jupiler League. Het zit vol met clubs waarvan je hoopt dat ze nooit promoveren. Namen noem ik liever niet, maar u moet denken aan clubs uit plaatsen als Oss, Almere en Emmen en omstreken.

Dit jaar is alles anders, dit jaar ben ik voor FC Dordrecht. Dat komt zo. Op de dag van de laatste Champions League-finale was er in het stadion aan de Krommedijk ‘een avond vol voetbal en literatuur’, Laat Ons Juichen.

In het supportershome – houten keet met vergeelde foto’s, vaantjes en oude shirts – bakte een man patat en frikadellen voor de gasten. Hij had er de verjaardag van zijn dochter voor verlaten.

Op de Noord-Tribune was het even later stervenskoud maar toch keek er een man of vijftig naar een partytent achter het doel. Er was een strak voetbalgedicht van Dordtenaar Peter M. van der Linden, theatermaker Rory de Groot verhaalde over zijn korte profcarrière en bij de vier schrijvers (Wijnker-Idzenga-Van Egmond en Van Roosmalen) ging het over Cruijff, een storingsmonteur die Telstar redde, voetballende Marokkanen, swaffelende Nigeriaanse profs in Vietnam, Ed de Goeij en natuurlijk over Vitesse. Het programma liep enorm uit, maar iedereen bleef zitten ook toen de CL-finale allang begonnen was.

Hoe de finale verliep ben ik vergeten. Wel weet ik nog dat een op tijd vertrekkende voorlezer biertjes in de tas gedrukt kreeg – ‘voor onderweg’ – en dat er voor een ander die de laatste bus gemist had een lift werd geregeld. De gasten kregen ook een notitieboekje en een FC Dordrecht-mok.

Uit die koffiemok drink ik sindsdien elke dag, en toevallig of niet, Dordrecht staat op het punt van promoveren. Hup Dordrecht, Laat Ons Juichen.

Tekst: Wiep Idzenga 

Bron: Hard Gras 

’24 & ’25 collectie
de nieuwe tenues

Shop
Nu

’24 & ’25 collectie

Shop
Nu

De nieuwste tenues

Shop
Nu