Johan, ook een legende op de Krommedijk

Het nieuws over het overlijden van Johan Cruijff raakte iedere voetballiefhebber in het hart.
Over de hele wereld wist men wie deze nummer 14 was. Johan was niet zomaar een voetballer, hij verhief een simpel spelletje tot ware kunst.
In 2008 schreef supporter Floris Meulbroek over zijn ontmoeting met Cruijff op de Krommedijk in 1979.

Het is 1979 en het betaalde voetbal in Dordrecht is op sterven na dood. De plaatselijke FC speelt voor een handvol toeschouwers, het complex ziet er uit als een bouwval, en het ergste van allemaal is nog dat ook het elftal van bedroevende kwaliteit is. Het bestuur is gewikkeld in een zwart geld affaire, spelers willen weg, kortom het is einde oefening in Dordrecht wat betaald voetbal betreft.
Opeens, in de lente van dat jaar, kondigt zich een man aan die aangeeft het toch nog een keer te willen proberen. Hij is directeur van een oliemaatschappij, en in dat kader sponsort hij al geruime tijd, met veel succes, de Dordtse basketbalclub Frisol. De man, Nico de Vries, eist meteen het voorzitterschap, en haalt de spreekwoordelijke bezem door de selectie én bestuur. Dat hij zelf nauwelijks verstand van voetbalzaken had, stoorde hem niet. Zo opperde hij tijdens de rust een keer om het hele elftal maar te wisselen…

Maar FC Dordrecht was dood, leve DS’79. De letters DS stonden voor Drechtsteden, ten teken dat niet alleen Dordrecht achter deze nieuwe club moest gaan staan, ook de omliggende buurtgemeenten konden zich identificeren met deze nieuwe BVO.
Een Dordtenaar is van nature sceptisch, ‘eerst zien, dan geloven’. Maar de sanering werd grondig doorgevoerd, behoudens een aantal plaatselijke talenten, mochten de meeste spelers op zoek naar een andere club. Zij werden aangevuld met spelers van onder andere FC Utrecht en Sparta, die bij hun club op dat moment op een zijspoor waren beland, maar voor de nieuwe club uit Dordrecht waren het echter waardevolle krachten!
Het oefenprogramma zag er al veelbelovend uit. Dordrecht was nooit verwend geweest met aantrekkelijke oefenprogramma’s, hoogtepunt was altijd de traditionele wedstrijd tegen het Nederlands Brandweerelftal. En daar hadden ze vaak nog moeite mee ook!
Nu toverde Nico de Vries een aantal tegenstanders van allure uit zijn hoge hoed. Anderlecht en Sparta alsmede het Oost-Duitse elftal kregen een invitatie om hun talenten te etaleren aan de Krommedijk. En of dat nog niet genoeg was, kondigden ook de Los Angeles Aztecs hun bezoek aan.

De Amerikaanse competitie stelde nooit veel voor, maar sinds een aantal jaren probeerde men dit een nieuwe impuls te geven door veel bekende Europese profs naar dit continent te lokken. Zo speelden in deze periode voetballers als Wim Jansen, Wim van Hanegem, Johan Neeskens, Dick Advocaat en vele anderen in de USA. Ook Johan Cruijff zwichtte uiteindelijk voor de dollars. De Los Angeles Aztecs, onder de bezielende leiding van trainer Rinus Michels, wilden de strijd aanbinden met concurrent de New York Cosmos. Die hadden Pelé, dus de Aztecs wilden ook een speler van wereldfaam. Dat werd Cruijff dus.
De Aztecs verbleven in de zomer van 1979 in Nederland, en in dat kader werd er tegen DS79 geoefend. Het was een drukte van jewelste! Normaal kon je 5 minuten voor tijd nog gewoon een plekje vinden, maar nu was het wel anders. 11.000 toeschouwers vulden het stadion aan de Krommedijk. De speaker riep een aantal keren zelfs om of we alsjeblieft wilden inschikken, zo druk was het dus.
Het mooie in die tijd was, dat de clubs op het DFC terrein achter het stadion hun warming up deden. Ook tijdens deze wedstrijd was dat het geval. En je kon daar gewoon bij zijn!
Normaal zag ik daar de talenten van SC Amersfoort en Cambuur warm lopen, nu stond ik zij aan zij met Neerlands beste voetballer! De bal rolde af en toe over de zijlijn van het trainingsveld, als toeschouwer schoot je de bal dan achteloos terug naar de spelers. Deze keer had dit echter een bijzondere lading. Ik pakte de bal op, en zag een speler van de Aztecs op mij aflopen. Hij stond ongeveer een meter van mij vandaan, met vragende ogen. Ik overhandigde hem de bal, en hij zei: ‘bedankt’ Die speler bleek dus Johan Cruijff te zijn. De meester had tegen mij gesproken! Dit nemen ze me nooit meer af.

Van de wedstrijd zelf kan ik me niet meer alle details herinneren, wel dat Johan er een paar weergaloze acties uitgooide. De Aztecs wonnen met 3-1 maar het was een geweldige middag.
De verhouding tussen Cruijff en de Vries moet overigens wel heel goed geweest zijn, want de voorzitter heeft Johan tevens kunnen strikken om een aantal wedstrijden mee te doen met DS79. Als gastspeler ging hij mee met DS79 naar Engeland, waar een aantal wedstrijden werden gespeeld. Ook Rob Rensenbrink werd toen gestrikt als gastspeler in het blauw/geel.
De rest is geschiedenis, een mooie geschiedenis, dat wel. DS79 ging een aantal mooie jaren tegemoet, met veel hoogte- maar ook af en toe dieptepunten.
Ik heb Johan Cruijff daarna nog één keer aan de Krommedijk mogen aanschouwen. Dat was een paar jaar later, in het shirt van Ajax. De legendarische bekerwedstrijd die met 1-0 door DS79 werd gewonnen. Dat was trouwens de enige wedstrijd die Johan Cruijff met Ajax dat seizoen verloor… dus ook een vermelding waard derhalve. Goal van Hakim Braham.

We zijn inmiddels bijna 30 jaar verder, merkwaardig dat een voorval van zo lang geleden nog zo vers in mijn geheugen zit. Aan de andere kant hebben we het natuurlijk wel over Nederlands beste voetballer aller tijden, want daar is geen enkele twijfel over.

Tekst: Floris Meulbroek

SHOP
FC DORDRECHT

ONTDEK HET
ASSORTIMENT

In onze shop vind je al onze FC Dordrecht items.